Logboek 24 april 2016 van de dorpsdirigent

Een tijdsbeeld van de voorstelling “olwiefkenijs” mitsgardes de rare ideeën van een gepensioneerde narcistische dorpsdirigent. Deze blog 'olwiefkenijs' is een vervolg op mijn oude blog 'De Dorpsdirigent.'

Olwiefkenijs,

Het is zondagmorgen, zonnetje aan de hemel, af en toe zonnetje even weg maar mag de pret niet deren, tijd voor een berichtje.

Ik was de vorige week met olwiefkenijs in NwSchans de Grunneger zegt Schanze. Het was weer als vanouds Grunnegs gezellig. Twintig dames van het platteland om n flotske te reudelen.

Ik moet voor de zoveelste keer constateren dat de verenigingen op het platteland steeds meer inkrimpen. De plaatselijke dorpskapel kwam laatst langs, niet met muziek maar met bloemen om de kas te spekken, bij de vraag hoe gaat het met de club trok de man een somber gezicht en mompelde...'t Jonkgoud wil nait meer.'

Ze bouwen nu een repertoire op van treurliederen want de één na de ander valt om door ouderdom met het gevolg weer een lid minder.

Al met al mijn voorstelling in NwSchans was gezellig alsmede met twee flessen drank ging ik huiswaarts. Ik schreef de vorige keer dat het eigenlijk niets uitmaakt hoeveel mensen mijn olwiefkenijs aanhoren want van mijn optreden in Woldendorp met acht personen publiek heb ik toch weer een snabbeltje overgehouden. Ik ga nu van de enen steunstee naar den anderen steunstee, om te kreunen en te steunen.

De klarinet,

Ik heb d.d. 22 april 2016 een andere saxofoon gekocht een Getzen, het moest wel want ik had mijn Selmer Bundy verkocht aan een Hongaar, de man kwam langs voor een klarinet ging weg met een saxofoon, ja... zo kan het ook.

Zonder een saxofoon kan een mens niet leven. Ik vind trouwens dat elk mens op leeftijd een muziek-instrument moeten leren spelen. Waarom?...goed voor geest en lichaam, ouderdom speelt geen rol in de muziek. Je moet wel een gemakkelijk instrument nemen dus een saxofoon. Ja dat zal wel...zuchtte de oude vrouw en bölkte een saxofoon, je meent het niet. Doen zeg ik...je bent er nu nog...

Opiniemaker,

Je moet tegenwoordig wel oppassen wat je schrijft want anders krijg je commentaar en zelfs doodsbedreigingen via de sociale media. Bij de laatste zin en vooral het woord sociale media zou mijn opa zich omdraaien in het graf.  Hij als echte Grunneger kon de toekomst samenvatten in één zin ”Het komt nait meer goud mit de wereld.”

Wat was de wereld toen nog mooi en vredig...In de jaren 60 van de vorige eeuw is het allemaal begonnen...de emancipatie niks mis mee alhoewel er nu een beweging op gang komt die zegt dat de man meer en meer een mietje een slaaf wordt sommigen al in een blijf van mijn lijf huis zitten. De pil kwam in 1964 en de mannen dachten nooit meer met de kruule verlegen te zitten ...t werd een koude kermis...De dolle Mina's gingen tekeer. Nee...ik heb niets tegen vrouwen in tegendeel want ze kunnen,  als ze zin hebben, je als man even in het paradijs wanen en dat weten ze, das hun sterke kant.
Een ouwe kameraad nu ook al zeventig denkt nu nog alle dagen dat die belevenis nog bestaat, ja ik zeg dan moet je wel de juiste vrouw vinden, die moet je met een lichtje zoeken nu heeft hij een zaklantaarn gekocht. Hoe ouder hoe gekker zeg je dan toch.

Oh pardon ik moet stoppen want mijn vrouw komt binnen, ik moet de was ophangen...(even later) zo das ook weer klaar maar nu moet ik de shampoo terug leggen in de douch... was ik vergeten...en dan moet ik aan tafel komen praten en waarover weet ik niet want we hebben al alles besproken.

Toen... in de zestige jaren kwam ook de drugs in de mode...'Hasjes' (hasj) van dat bruine goedje. Ik speelde in een band in Zweden in hotel Parapeten in Helsingborg. De trompetist was een Engelsman, had gespeeld bij Edmundo Ross, niemand kent nu nog Edmundo Ross maar ik had als kind de band wel eens gehoord en gezien in de één of andere film in de bioscoop. Op zekere avond, ik had al één of twee biertjes op, ging de deurbel en kwam Jim de Engelsman bij mij op bezoek met een aantal grammofoonplaten onder de arm (de voorloper van de CD ) We dronken samen een derde biertje en opeens begon hij over hasjes, dat moest ik eens proberen. Ik scheet in mijn broek ik had wel eens van gehoord dat het spul gevaarlijk was en je leven op de kop kon zetten. Ik kon er niet om heen en even later smookte ik hasjes...oh oh opa...wat vreselijk. Weer even later...ik was al 'nuver doen' van de bier maar van de hasjes merkte ik niets...helemaal niets terwijl Jim de Engelsman, die anders zo droog uit de hoek kon komen, uit zijn dak ging. Hij had geen dakpan meer op kop daarentegen ik merkte helemaal niets en dacht als echte' Grunneger dat spul is t geld nait weerd.' 

Groetjes

Tammo.