dinsdag 4 juli 2017
zondag 2 juli 2017
Blog 2 juli 2017 olwiefkenijs
Een
tijdsbeeld van de voorstelling 'olwiefkenijs' mitsgaders de rare
ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.
Olwiefkenijs
Het
is nu zondagmorgen 2 juli 2017, de tijd vliegt. Mijn olwiefkenijs is
dat het dorp Borgsweer een bankje heeft gekregen op het kerkhof. Ik
wil er binnenkort even op zitten want mijn lichaam wil ik daar graag
te ruste leggen in 'schaa.' Ik wist het ook niet maar de beheerder heeft me verteld dat mensen die in 'schaa' liggen bij leven
niet veel om het lijf hadden. De rijken lagen in het
zonnetje...ja...De mensheid bedenkt en bedenkt, dat gaat maar door.
De
zondagmorgen begint weer goed, het druilt ook nog eens buiten “niks
aan” zei noaber. Je zou de kachel haast aansteken met de
“kijnsprikke” (een
spaander van kienhout) maar er valt niets aan te steken
t'is nu een knopje die je moet indrukken. De huidige mensheid weet
niet eens dat er achter dat knopje ook nog iets zit. Ik zal voor de
duidelijkheid het nog een keer vertellen...t is gas...De overheid
geeft ons gas en wij hoeven alleen maar het knopje in te drukken met
gevolg warmte en?..aardbevingen...maar dat zeggen ze er niet bij.
Mijn snugger verstand verteld mij geen gas geen aardbeving, dus niet
aan het knopje komen. Liever in de kou dan een aardbeving maar dat
gaat voor veel mensen ook weer te ver.
Facebook
Je
zou zeggen wat een pessimist, maar er zijn ook zonnige kanten alleen
op het moment even zoek, dan maar faceboeken. Dat hele facebook wordt
toch gedreven door verveling, inclusief mijzelf.
Je
hebt niets te doen, dan maar faceboeken maar wat...nou dan zet ik
mezelf maar even op de foto, misschien wel leuk voor mijn 'vrienden.'
Teutje mijn vrouw zegt op haar half gebakken Gronings...”nait doun,
dan schrekken mensen sich.” Teutje is geen Groningse ze komt uit
het hoge noorden van Europa en daar leven ze als Groningers in het
kwadraat. Kort, bondig en zeggen waar het op staat, al is dat voor
Facebook mensen heel moeilijk.
Toch
kijk ik elke avond even wat er zo al op staat, moet me ook vaak
inhouden voor commentaar. Je hebt de lol makers, de narcisten in grote
getale, de eters en dit laatste wil ik toch iets over zeggen.
Ik
was eens in de wildernis in Scandinavië tijdens een kano-tocht, nu
begin ik ook al op te scheppen want ik kon ook schrijven ergens in
Drenthe, maar goed ik was ergens. Mijn kennis een dikke Europeaan
en... ik zei de gek... kwamen aan op een vakantie-verblijf voor
weeskinderen. De leiding kwam ook uit Duitsland en ons bezoek was een
leuke afwisseling vooral als je mekaar tegenkomt in de rimboe. Ze
waren aan het barbecueën (wat
een woord) De kinderen hadden elk één aardappel in een
stukje zilverpapier gewikkeld, zaten genoeglijk bij het vuur. Mijn
dikke vette vriend, hoe kan het ook anders greep uit zijn binnenzak
een braadworst, de kinderen begonnen te kwijlen en hun bèk viel uit
de haken. De dikke vriend legde de worst op het vuur en begon na een
poosje, nadat hij uit de andere zak een fles ketchup had gepakt,
smakelijk te eten. Het is nu ongeveer 40 jaar geleden en s'nachts heb
ik nog wel eens een nachtmerrie, zie alles weer voor me. Die arme kinderen en die dikke vette
kennis samen in de rimboe om het kampvuur. Als ik die
maaltijd-plaatjes op facebook zie dan komt ook alles weer terug. Teutje
zegt dat ik er eens moet over praten, er uit gooien nu dan bij deze
beste vrienden.
De
voorstelling.
De
aanvragen komen al weer binnen voor de voorstelling 'olwiefkenijs.'
Er komt een heel nieuw programma over “de klarinet is jarig.”
Doorspekt met cultuur-geschiedenis ook over de verloederende cultuur
van onze regio. De voorstelling is nu in het Nederlands met regio
verhaaltjes in het Gronings, dus half om half. Veel klarinet muziek
vanaf 1717 tot heden want de klarinet bestaat 300 jaar. Zigeuner,
Klezmer, klassiek en Swing op de klarinet, het wordt zeker wel
interessant is het niet voor de mensen dan wel voor mij want je moet
het ook voor jezelf doen daar wordt ik gelukkig van en natuurlijk de grappen. Ze zeggen
altijd voor de tv...Ik kan er nog niet veel over zeggen...en dat doe ik ook niet
beste mensen.
Groetjes
John
Hoekman
Abonneren op:
Posts (Atom)